NELSON & THE LADS

“Wing Commanders… take care that the booth is looking smart and smooth, that your teams are present because this afternoon Nelson and the lads are coming”…

We spreken 1995 tijdens ITU Telecom Geneve 1995. De bemanning van de BT-stand (British Telecom) was al sinds 5 uur ’s ochtends op en sinds 7.00 uur in gelid op de stand aanwezig. Reden was het bezoek van BT-topman Sir Ian Vallance aan zijn mensen alhier. Vroeg opstaan was noodzaak in verband met de altijd drukke ochtendspits in Geneve; zeker tijdens internationale beurzen. Er heerste behoorlijke spanning op de BT-stand; mensen waren hun demo’s aan het oefenen; anderen met een dienstverband van meer dan twintig jaar zouden eindelijk hun Chairman “live” zien met kans om hem de hand te schudden. Wat de dag in het leven van een gemiddelde BT-mederwerker zou moeten worden eindigde in een sof. Een meegereisd kind van de Chairman was ziek, de Nanny was niet direct ter plekke en zo gebeurde het dat het bezoek van de Chairman beperkt was tot een snelle stop van tien minuten om een uur of elf in de ochtend, effe een demo bekijken, drie handen schudden en weer weg.

Een van de medewerkers die een handje schudde met de BT-Chairmain had het later bij zijn collega’s nog gedaan ook. Want hoe haalde hij het in zijn hoofd om als net bij BT werkzaam (zo’n twee maanden werkzaam bij BT) de Chairman de hand te schudden terwijl zijn (veelal) Engelse collega’s er al zo’n twintig jaar bij BT op hadden zitten en dus hieraan meer recht ontleenden om de Chairman de hand te schudden. Enigszins beduusd van alle commotie werd de lunch genuttigd.

Om een uur of drie in de middag volgde dus de mededeling over Nelson & the lads… die zouden waarschijnlijk een uurtje later in de middag arriveren en mogelijk ook bij de stand van BT. Verzoek was dus om een en ander een beetje op te poetsen zodat er strak uitzag. En deed ik dus als destijds Right Wing Commander van de toch wel vrij grote en luxe BT-stand mijn inspectieronde. Alles was onder controle. Er heerste in tegenstelling tot de ochtend nu een zeer ontspannen en aangename sfeer op de stand. Sommige collega’s nuttigden samen met klanten hun eerste alcoholische versnaperingen van de dag. In de verte was een oploop van mensen, fotografen, cameraploegen en muziek waarneembaar. Dat mocht de pret op de BT-stand niet drukken; iedereen ging lekker door met waar hij of zij mee bezig was.

Uiteindelijk kwam de stoet uit de verte ook bij onze BT-stand aan. Iemand uit de menigte stapte naar voren, schudde mij de hand en keek vervolgens zo als zo vaak gebeurd op beurzen belangstellend naar mijn demo-monitor. Op dat moment kreeg ik door wie daar voor mij stond en mij de hand had geschud. Als oplettend lezer heeft u het natuurlijk al lang geraden; het was inderdaad Nelson Mandela. Hij bezocht op uitnodiging van ITU de beurs Telecom 95. Hij wilde ook graag even over de Beurs lopen en raakte zo stomtoevallig bij BT en o.a. mijn demo-plek. Gewoon als belangstellend bezoeker zo’n half uur bij ons op de stand; met af en toe een grap en een grol en een complimentje links en rechts voor de verkregen uitleg; niks paar uur voorbereiding en in het gelid en gedoe ivm nannies etc; maar gewoon zoals ieder ander. Dat was Nelson Mandela.

ZIN OF ONZIN VAN LINKEDIN ENDORSEMENTS

ONDEKKINGSTOCHT VOOR LINKEDINNERS IN LEEFTIJDSCATEGORIEEN 37 – 44 en 45+

INLEIDEND
Recentelijk heb ik, Han van der Zwan, een poll op Linkedin gezet over de zin of onzin van de endorsement functionaliteit. Ik was benieuwd naar de ervaringen van medegebruikers. Ingegeven door mijn bezoek aan een van de vele Social Media Congressen die dit jaar georganiseerd zijn.

Een keynote spreker gaf tijdens het door mij bezochte congres aan dat ongeveer 1 procent van de Linkedingebruikers een nieuwe baan via dit platform vindt. Mogelijk is dit cijfer inmiddels gedateerd. Het zet het fenomeen Social Media en de diverse platforms wel in perspectief.

De vraag welke rol Endorsements spelen bij het vinden van een nieuwe positie bleef onbeantwoord. De betreffende spreker had hier nog geen onderzoek naar gedaan. Met mijn poll heb ik dus voorzichtig de eerste schreden gezet naar de positie van expert op het gebied van het onderzoeken van de Linkedinfunktie “Endorsements”.

DE POLL
Over een periode van zes weken hebben in totaal 146 Linkedin-gebruikers gereageerd. De eerste plaatsing is gevolgd door twee reminders. Zo is de poll om de twee weken onder de aandacht gebracht. Binnen mijn persoonlijk Linkedin-netwerk van 1289 directe connecties en op de tientallen groepen waar ik lid van ben.

De alternatieven waaruit gekozen kon worden naar aanleiding van de vraagstelling “Linkedin Endorsements zinvol of onzin” waren de volgende:

• Een heel nuttige functie
• Het zou kunnen helpen
• Als het uitkomt, geen prioriteit
• Echt onzin; doe ik niet aan mee
• Weet niet wat endorsen is| hoe dit moet

DE UITKOMSTEN VAN DE POLL
De reacties van de 146 Linkedin-respondenten leveren het volgende uitkomsten op:

• 45% van de respondenten denkt dat de functie Endorsements op Linkedin zou kunnen helpen als blijk van kennis en kunde.
• 29% van de respondenten maakt gebruik van de functie Endorsements als het hen uitkomt; het Endorsen is zeker geen prioriteit
• 15% van de respondenten vindt “Endorsen” echt onzin en doen er niet aan mee
• 10% van de respondenten vindt Endorsements echt een hele nuttige functie
• 1% weet niet wat Endorsen is en/of hoe het werkt

RESPONDENTEN
De respondenten in de leeftijdscategorie 37-44 en 45+ telden en de meeste reacties en hielden elkaar in evenwicht; gevolgd door de categorie 18 -29 (helft van de reacties van de twee eerder genoemde leeftijdscategorie en met als hekkensluiter de leeftijdscategorie 30-36.

Deze poll bleek een mannenaangelegenheid; twee derde van de respondenten waren man; een derde was vrouw.

Respondenten kwamen voort uit de categorieen CxO\VP, Manager, Eigenaar en Overige Functies. CxO\VP’s hebben stem uitgebracht op de alternatieven “het zou kunnen helpen” en “als het uitkomt; geen prioriteit”. De respondenten uit de andere categorieën hebben in principe op alle alternatieven hun stem uitgebracht. De categorie respondenten “Overige Functies vertegenwoordigden” bij alle alternatieven de grootste groep stemmers. Met uitzondering van het alternatief “Weet niet wat endorsen is|hoe dit moet”; met betrekking tot dit alternatief waren via Linkedin geen data bekend.

COMMENTAREN
Hoewel de respondenten het meest mannen waren, kwamen de commentaren op deze poll voor 80% van vrouwen.

De meeste respondenten zijn de mening toegedaan dat “Endorsen” zou kunnen helpen. Toch bestaat er heel veel twijfel over de zin. Er worden wel veel aanbevelingen ter optimalisatie van de functie gedaan.

Daarnaast wordt met name de werking van de functie Endorsements ter discussie gesteld. Voorbeelden zijn in willekeurige volgorde opgenoemd:

• Hoe komen bij een Linkedinprofiel op het beeldscherm getoonde Endorsements tot stand?
• Veel gehoorde opmerking is dat Endorsements aan profielen van mensen wordt opgedrongen
• Andere Linkedinners stellen daartegenover dat gebruikers niet goed weten hoe de functie Endorsements werkt en eigenlijk maar wat doen. Resulterend dat alle in het beeldscherm vermelde Endorsements worden toegekend
• De gunningsfactor wordt in dit verband ook genoemd. Als iemand aardig is “Endorse” je hem of haar voor alles wat er aan suggesties op het scherm verschijnt
• Endorsments kunnen zelf worden aangemaakt
• Verder wordt er sterk getwijfeld of de Endorsement “Dutch” een blijk van expertise is waar een Linkedinner profijt van trekt

CONCLUSIE
De functie Endorsements wordt met name gebruikt bij Linkedinners in de categorieën 37-44 en 45+. Er wordt lustig op los geendorset waarbij een behoorlijke groep Linkedinners dit alleen doet als het hen uitkomt. Het wordt door sommige respondenten als een aardige PR-tool voor het individu gezien.

Endorsen kan helpen maar of het nou nut heeft voor een volgende stap of een promotie is valt nog te bezien. De tijd zal het leren.

Auteur: Han van der Zwan, Comnium Corporate Communicatie & PR

 

PROFIEL FIETSFUNDAMENTALIST

U herkent dit beeld vast. U rijdt op een willekeurige zonnige zondagochtend of middag als Nederlands doorsnee gezin van pa, ma en twee koters gezellig door een Hollands landschap. U ziet wat moois of leuks in de polder en denkt vervolgens een leuke foto van het betreffende pittoresk tafereel te maken. U stopt en stapt af of blijft half op uw fiets hangen semi schuin op het fietspad en half in de berm. U heeft niet in de gaten dat u eigenlijk een beetje de boel blokkeert.

Maar wat geeft het? Welwillende goedgeluimde fietsende tegenliggers zien het leuke plaatje ook en houden de trappers even stil om u als fotograaf alle ruimte te geven om uw plaatje te schieten. Het is zondag, een lekkere “niks hoeft|alles mag-dag” en dan hebben we allemaal geen haast. Toch?

Uit het niets hoort u plotseling een soort van  metaal klinkend continu geritsel. De ratelslang is een niet alledaagse verschijning in de Lage Landen dus kunnen we er gevoeglijk van uitgaan dat het gevaar voor u niet schuilt in dit sierlijk reptiel.

Wat is het dan wel zult u zich afvragen?! Uw nieuwsgierigheid wordt nog verder geprikkeld wanneer er een of twee priemende belsignalen klinken. U weet wel, van zo’n cilinderbel met vaak Mickey Mouse erop die je koopt bij de Halfords.

Terug naar het fotomoment in de polder. Vooraf gegaan van enkele belsignalen, een knetterende vloek of een kreet van iets in de geest van “opzouten” wordt je als nietsvermoedend gezellig op stap zijnde gezinnetje out of the blue geconfronteerd met een vaak clownesk uitziende tierende landgenoot. Of een verzameling van dit soort lieden, in vakjargon ook wel peloton genaamd. Die op hoge snelheid met een racefiets of mountainbike de volledige breedte van het fietspad of rijweg opeisen.

Vaak gehuld in state of the art Decathlon Megastore-rennerstenue. U weet wel, die  van origine populaire Spaanse sportketen waar werkelijk alles kan worden gekocht wat een willekeurige sporter maar wil. Alleen meestal veel te klein en dus extra getailleerd en potsierlijk omdat een Spanjaard doorsnee genomen nu eenmaal wat kleiner van stuk is dan iemand als “een gezonde jongen van Johan de Wit”. Zelfs al is er een XXL-tje aangeschaft.

Haal het vooral niet in uw hoofd om iets van dit toch wel opmerkelijk en weinig sociaal individueel of groepsgedrag te zeggen. Repliek in stoere taal tot dreigementen en soms fysiek geweld op initiatief van dit soort pseudo Contadors is niet uitgesloten. Anarchie en eigenrecht is troef. Het befaamde “poldermodel” blijkt ver weg c.q. bezit per direct een volstrekt andere lading.

Langzamerhand wordt het weer natuurlijk guur weer en verdwijnen deze in tegendraadse richting op rotondes fietsende uitgedoste Rabootjes vanzelf van de straat en zijn de wegen in ons vreedzame polderland weer even bevrijd van dit opmerkelijk aanwezig wielerspecies, ook wel gekscherend “fietsfundamentalist” genoemd. In het voorjaar ontwaakt de fietsfundamentalist dan weer uit zijn winterslaap en wordt er stilaan weer bezit genomen van Neerlands wegen. Het wordt dan weer oppassen voor u als weggebruiker of recreant. NB: natuurlijk de goedwillende fietsliefhebbers uitgesloten.

CHARKOV ZWAAIT WII-GENERATIE UIT

Gisterenavond hebben alle Oranjefans inclusief de inwoners van het sympathieke Oekraïense Charkov het afscheid kunnen aanschouwen van het Nederlands elftal. Na Denemarken en Duitsland werd ook de laatste groepswedstrijd tegen Portugal afgesloten met een nederlaag. Jammer voor de Charkovers zijn al onze leuke en gezellige Oranje-uitgedoste landgenoten 17 juni 2012 voor het laatst in hun gastvrij Oekraïense land en stad op bezoek geweest. Het Europees Kampioenschap voetbal is over en uit voor Nederland.

Net als in de vorige twee wedstrijden was het de eerste twintig minuten hoopgevend met eerlijk is eerlijk een prachtige goal van Tottenham Hotspur-middenvelder Rafael van der Vaart. Daarna stortte het spel van Oranje volledig in. Onheilspellend voorteken was een prachtige pass op Portugal-spits Postiga die vrijuit op de overigens voortreffelijke Oranje doelman Maarten Stekelenburg kon afstevenen. Let wel: de pass was afkomstig van Oranje rechtsback Gregory van der Wiel die zal terugzien op een heel slecht toernooi en een dramatisch persoonlijke optreden en dat hem als gevolg geen grote transfer zal opleveren. Helaas voor onze Greg. Overigens… zoals onze Oranje voorwaartsen het in het gehele toernooi lieten afweten mistte Postiga dit geweldige presentje en bereikten we als Oranje ongeschonden de nu al magische twintig minutengrens.

Twintig minuten is een bepalend statistisch gegeven gebleken voor Oranje op dit EK. Analytici van naam en faam en zelfs met verleden in de voetbalwereld hebben een verklaring gezocht voor het falende Oranje. Er werden diverse oorzaken tegen het daglicht gehouden variërend van het ontbreken van gegroepeerd spelen met als gevolg het  ontstaan van ruimtes en het niet kunnen aanlopen van die ruimte, leeftijd van individuele spelers en leeftijdsopbouw van de spelersgroep, het tactisch vermogen van de bondscoach en andere zaken als het intensieve reisprogramma van de spelers en ga zo maar door.

Dit laatste is overigens natuurlijk een interessant en discutabel gegeven. Op basis van het spelen van thuiswedstrijden tijdens een EK in Frankrijk zou Oranje dus iedere keer vanuit Amsterdam naar pakweg Lyon vliegen om een potje te gaan ballen. Ben je al aardig opweg naar de Mediterranee. Stel je voor, vanuit een wisselend bewolkt Nederland met 18 graden stap je ruim 2 uur later uit in een warme omgeving van tegen de 30 graden om ’s ouderwets te gaan knallen! Was er nou echt niet iets dichterbij Charkov te vinden? En kan je meteen voluit aan de bak met een kleine 10 tot 15 graden temperatuurverschil? Iedereen zal zo zijn of haar gedachten hierover hebben maar net als de professionele analytici gaan we ons hier niet verder mee bezig houden.

Een ander alternatief scenario als oorzaak voor de aftocht van Oranje zou het volgende kunnen zijn. Op basis van recent verschenen verhalen in Voetbal International is matchfixing commuun-gebruik in het EK-gastland Oekraïne. De eigenaar van het stadion in Charkov, in de vorige eeuw eenvoudig politieagent in zijn land, procedeert in Zwitserland tegen de Oekraïne Bobo’s over van alles en nog wat. Zou het kunnen zijn dat de Oranje-bobo’s dan toch persoonlijke en bestuurlijke integriteit hebben laten prevaleren boven het succes van Oranje om door te gaan op een toernooi waar onder andere politiek Nederland niet de vingers aan wilden branden? En zou dat ook de reden zijn dat er daarom ook geen locatie in de buurt van Charkov is gekozen als uitvalbasis? Een soort van conspiracy-theorie? Het is benoemd maar net als de professionele analytici zullen we ons hier niet verder mee bezig houden.

Last but not least is er nogeen heel andere tendens in het moderne voetbal waarneembaar wat onderbelicht is gebleven. Net als in de echte wereld bestaan er in de voetbalwereld heel veel digibeten. Onze jongens weten vanzelfsprekend natuurlijk beter. Voor spelers liggen er lucratieve schnabbels in het vooruitzicht. In computergames staan zij model voor succesvolle voetbalgladiatoren voorzien van stoere outfits, nieuwe generatie oerkapsels – die overigens in de echte wereld ongeveer 45 minuten goed gemoduleerd blijven zitten en waarvoor je minimaal een van je eigen prive-kappermatties op bevel in het trainingskamp moet invliegen om  bij te punten- en last but not least veel, heel veel tattoos. Hopelijk zijn er bij het aanbrengen van al die lichaamsverfraaiingen wel steriele naalden gebruikt. Of zou er bijvoorbeeld een vermoeidheidvirusje bij een deel van de selectie zijn binnengeslopen door gebruik van niet schone naalden bij aanbreng van een Oranje-groepstattoo? Of zijn het toch de personal hairdesign-stylisten die er mede verantwoordelijk voor zijn dat Oranje niet verder gaat omdat ze nu eenmaal snel moeten kunnen invliegen op een goed bereikbare bestemming? Ook hier geldt: het is benoemd maar net als de professionele analytici gaan we ons hier niet verder mee bezig houden.

De waarheid over het falen van Oranje zal nu worden onthuld. En die ligt dichterbij op de loer dan u denkt. Het is namelijk de game-industrie die er voor verantwoordelijk is dat Oranje is uitgeschakeld. In deze virtuele wereld boeken onze huidige generatie Oranje-sterren tegenwoordig hun grootste successen. Via de WII, de PlayStation of de X-box. Waarom is de game-industrie nu verantwoordelijk zult u denken? Het antwoord is heel simpel. Een beetje voetbalcomputergame duurt ongeveer twintig minuten. Daarin komen alle hoogte en diepte punten dan ook weliswaar in hoog tempo voorbij maar bij twintig minuten heb je het beste wel gehad. Daarna is het Game Over. Negentig minuten verdeeld over twee keer vijfenveertig minuten is zo negentienhonderd, zo Old School en dus niet meer van deze tijd. Daarom was Charkov een terminal te ver. En nemen we, hoe getalenteerd de spelers zijn en in die context bezien hoe jammerlijk dan ook, in de voorronde van het EK 2012 helaas afscheid van Oranje, of beter, van de WII-generatie.

PR & COMMUNICATIE: PROFESSIE VERWORDT TOT KILOKNALLER

De vrije marktwerking gevoed door de recessie leidt tot herorientatie binnen de economie en haar sectoren. Voor het vak pr & communicatie is deze tendens niet anders.

Bureaus hebben het lastig. Spreadsheet, marge en P&L regeren de beursgenoteerde ketens. De klanten worden steeds mondiger en zijn steeds beter in staat hun eigen vragen, eisen en behoeften te definieren.

Het verschil tussen het bureaubelang en het klantbelang en -verlangen is de laatste jaren steeds groter geworden. En wordt nog steeds groter.

Strategen, creatieven en andere ondernemende communicatoren zien hun kans schoon, starten veelal als ZZP-er en vullen deze ontstane lacune in. Klanten maken gretig gebruik van deze ontwikkeling omdat ze deze strategen en creatieven veelal voor een aantrekkelijker – lees lager – tarief of op projectbasis in vergelijk met bureaus voor zich kunnen winnen c.q. aan zich kunnen binden.

Fase 1: zzp-ers concurreren met bureaus.

De andere ondernemende communicatoren varen mee op deze hausse van in ondernemerschap. De markt – en dus de klanten – wordt overspoeld met aanbod. Het verschil in kwaliteit is voor klanten, uitzonderingen daargelaten, niet altijd even duidelijk. Het begrip pr en communicatie dekt een hele brede lading en vereist analyse van bestaande wensen en behoeften. Dat blijkt in de praktijk een ondergeschoven kindje. Prijs blijkt wederom een prominent en onderscheidend element.

Fase 2: zzp-ers concurreren onderling op prijs.

De afgelopen maanden zijn de afnemers van communicatie en pr-advies, klanten, zich meer en meer gaan roeren. Natuurlijk bestaat er de behoefte aan communicatie & pr ondersteuning en advies waarbij kwaliteit van gewenste en gevraagde output buiten elke discussie staat . Nieuw is dat steeds meer afnemers van communicatie en pr-advies ook de prijs vaststellen.

Een recent voorbeeld van een grote maatschappelijke  instelling waar een profiel van senior adviseur, bijvoorkeur een ex-bureaumanager en ondernemer, liefst met internationale ervaring, sparring-partner op directieniveau, inspirator, innovator en expert op strategie en nieuwe media werd gevraagd. Belangrijke bijkomende voorwaarde was een scherpe prijsstelling. Via een intermediair met goed contact binnen de instelling is een senior profiel aangeboden op basis van een goede medior-adviseur. Deze consessie in tarief is gemaakt op basis van de langere duur van het te managen project.

De feedback: “de aanbieding komt niet in de top 5 van gemaakte profielkeuzes voor. De prijs is veel te hoog”. De mededeling van afwijzing kwam binnen op dezelfde dag dat de interviews met kandidaten plaatsvonden.

Fase 3: de klant bepaalt de prijs.

Is PR en Communicatie een professie verworden tot categorie “kiloknaller”? Is dit een wenselijke ontwikkeling? Wat zijn jullie bevindingen? En wat is volgens u als professional of als klant de volgende fase?